İnsan affetmeli ama, asla unutmamalı...Ben hep böyle yaşadım. Kin tutmak değil bu benimkisi. Kin tutarsan zaten affetmiş olmazsın.
Hayat tecrübesi olarak nitelendirilen; 'kazık' kelimesi hayat satırlarımın çoğunda mevcut. Olsun tecrübeli bir insan olma younda emin adımlarla ilerliyorum.
Ben yavaş yavaş hayatımda bana her 'kazık' atanı yada; kötülük yapanı Allah'a havale etme yoluna gidiyorum.
Engüzel ve en iyisi bu....
İnsanoğlu her zaman haklı olacak diye bir kural yok. Belki hata bendedir. Karşımdaki insanın müstehak olduğunu ben bilemem. Desem ki: "Allahım şu adama şunu ve bunu ver..." diye beddua etsem. Ve o adam bu bedduayı haketmese... Ne olur benim halim?... O hak etmediği için bu beddua döner dolaşır beni bulur.
Belkide ettiğim bedduadan daha fazla bir gazabı hakediyordur... Daha şitdetli bir gazaba uğruyacakken benim ettiğim beddua ona dua olacak, mükafat olacak, belkide...
Ne demek istediğim anlatabilmişimdir umarım.
O yüzden, 'affetmenin' o sıcak, güvenli ve insana huzur veren limanına gönlünüz demir atsın; kim fırtınaya müstehak kim sütlimanda yol alacaksa alsın.
En iyisini havale ettiğin o Yüce makam bilir... vesselam....
0 yorum:
Yorum Gönder