Geceleri, başımı yastığa koyduğumda derin derin düşünüp; hayallerimle sarıp sarmaladığım düşüncelerimin bana vediği huzurla uykuya dalmayı çok ama çok severim. Çok ilginç fikirler, çok ilginç düşünceler o saatlerde, duygularımın tavan yaptığı saatlerde gelir aklıma. Ama ne yazık ki kalkıpta ne bir tanesini yazar ne de söylerim. Sabah olduğunda hepsinden bir kaç cümle kalmıştır aklımda, farkın ayrıntılarda gizli olduğu ayrıntı cümleleri; kaybolup gitmiştir ya da saklanmışlardır.
Yazmak istediğim, içimi dökmeyi düşündüğüm o kadar çok konu var, o kadar çok söylenecek söz var ki... Belkide susarak insanların beni anlamalarını beklemek en güzeli.
Hayatımda beni anlayan hemen hemen hiç çıkmadı, anladığını iddia edenlerde yanlış anladı. Gene bana anlaşılmamak kaldı vesselam...
Anlayan anladı...
0 yorum:
Yorum Gönder